zondag 11 september 2016

Als speelbal op de golven van het onderwijs

Mijn eerdere blogs 'Te slim voor dyslexie' en mijn open brief aan Sander Dekker, oogstten veel reacties van ouders. Vooral veel reacties van herkenbaarheid om telkens maar weer tegen de stroom in te roeien, om telkens van het kastje naar de muur te worden gestuurd. Want het is misschien voor bepaalde kinderen zogezegd 'te makkelijk' om een dyslexie verklaring te krijgen, voor andere kinderen is het des te moeilijker met alle gevolgen van dien.

Halverwege groep 5 trokken wij aan de bel, halverwege groep 6 was een dreigement om de onderwijsinspectie te bellen, de reden tot de aanvraag van een dyslexie screening via de gemeente en inmiddels na de zomer in groep 7 een afwijzing en kastjes en muurtjes verder. Toch begint de tijd nu echt te dringen, want de entreetoets komt eraan en dan toch die keuze om de test maar zelf te betalen om de extra cito tijd te 'kopen' en de benodigde hulp te 'laten lopen' want dat is de keuze die er eigenlijk nu voor ons ligt.

Bezwaar helpt niet

Na de afwijzing in juni zijn wij natuurlijk eerst het gesprek aangegaan met school en kregen we van de begeleider te horen dat we dan maar bij de minister moesten gaan klagen. Dat is inmiddels ook gebeurt, nou ja bij de verantwoordelijk staatssecretaris dan. Niet alleen door de open brief, maar ook met hulp van Michel Rog die onze vragen over beoordeling op basis van cito-scores heeft voorgelegd aan de staatssecretaris. Dit wordt vervolgd in een aankomend a.o. Onderwijs....

Natuurlijk hebben wij als ouders ook bezwaar ingediend tegen de afwijzing, via de gemeente die tot op dat moment meewerkten maar daarna niets meer van zich lieten horen. En zelfs door het sturen van een aangetekende brief t.a.v. de beoordelaars van de stichting die namens de gemeente deze beoordeling uitvoeren. Volgens hen is de brief niet aangekomen, volgen PostNL wel en gezien ik een briefje heb en zij niet, zou ik moeten kunnen aannemen dat de brief is aangekomen......

Toch weer in overleg met school

Ondanks alle problemen, hebben wij als ouders toch maar weer contact gezocht met school, nu echter wel met de directie (die intussen is gewisseld). Want de stichting die dus niet reageert op het bezwaar liet naar aanleiding van een telefoontje van mijn mijn zijde weten dat we dan maar een klacht bij het samenwerkingsverband moesten indienen. En natuurlijk bij de gemeente want alles is hun schuld, zij bepalen de spelregels van de screening of je in aanmerking komt voor een vergoedde test.

Nu heeft de directie zelf contact gezocht met het samenwerkingsverband, de keuze is om bezwaar in te dienen of een second opinion aan te vragen. We gaan het zien maar ik heb wel besloten om voor november de knoop door te hakken, door tijd te 'kopen' en dan de hulp maar te 'laten lopen' en zelf te blijven ondersteunen waar dat binnen onze mogelijkheid ligt.