Afgelopen
week publiceerde de Privacy
Barometer een artikel over het schenden van de privacy van mensen die in
het doelgroepenregister zijn opgenomen. Dit betreft de mensen die in aanmerking
komen voor de 125.000 banen die t/m 2025 moeten worden gerealiseerd voor mensen
met een arbeidsbeperking. Volgens het CBP hebben mensen geen keuze om wel of
niet opgenomen te worden in het register omdat ze afhankelijk zijn van de
gemeente of het UWV.
De problemen rondom het vinden van de
juiste kandidaten met een beperking is al jaren een drama, werkgevers die bij
het UWV aankloppen vangen nog steeds te vaak bot en als ze wel de juiste
kandidaten krijgen als het gaat om uitkeringsstatus blijkt er veel mis als het
gaat om de match op basis van opleiding, vaardigheden, etc. Deze problemen
worden ook met dit systeem nog steeds niet opgelost, want buiten de gegevens of
iemand wel of niet in het doelgroepenregister staat, staan er geen gegevens
behalve de registratie van iemands BSN nummer in het systeem.
Niet veel mis?
Dat zou je zeggen, toch trekt de privacy
barometer aan de bel omdat zij vinden dat de privacy van mensen wordt
geschonden door deze registratie en de toegang voor alle werkgevers. Met name
omdat ook werkgevers die volgens het sociaal akkoord niet moeten, wel toegang
hebben tot het register. Deze kritiek is onterecht, want werkgevers met minder
dan 25 werknemers zijn inderdaad niet verplicht om mensen uit de doelgroep aan
te nemen. Toch tellen de mensen die zij aannemen wel degelijk mee voor de
totale doelstellingen.
En laat het nu zo zijn, dat het juist
met regelmaat deze kleinere bedrijven zijn die wel mensen aannemen die ook
onder de doelgroepen vallen. Waarmee de doelstellingen, meer werk voor mensen
met een arbeidsbeperking, dus ook vorm krijgen bij deze kleine werkgevers. Bovendien
is het voor hen ook prettig om te weten of ze bijdragen aan de doelstellingen,
net als dat het voor het afwegen duidelijk is als mensen uit het
doelgroepenregister aan de slag komen en dus worden meegeteld voor de
doelstellingen.
Op de grens
Ik ben het ermee eens dat het registeren
van mensen op de grens ligt, toch denk ik dat het de enige mogelijkheid is
binnen de huidige wetgeving om te komen tot adequate registratie, een
overzichtelijk systeem wat voor alle gebruikers toegankelijk is en bovendien
voor mensen uit de doelgroep met minder vaardigheden het minst belastend om uit
te voeren.
Ten slotte is het voor werkgevers helder en makkelijk na te gaan of de kandidaat in kwestie meetelt voor de doelstellingen waar je als werkgever aan bij wilt dragen. Deze werkgever heeft je BSN nummer toch al nodig voor het dienstverband en daarmee is dit niet bepaald een verkeerd gegeven om bij je werkgever aan te moeten geven.