zaterdag 21 november 2015

Privacy versus werk

Afgelopen week publiceerde de Privacy Barometer een artikel over het schenden van de privacy van mensen die in het doelgroepenregister zijn opgenomen. Dit betreft de mensen die in aanmerking komen voor de 125.000 banen die t/m 2025 moeten worden gerealiseerd voor mensen met een arbeidsbeperking. Volgens het CBP hebben mensen geen keuze om wel of niet opgenomen te worden in het register omdat ze afhankelijk zijn van de gemeente of het UWV.

De problemen rondom het vinden van de juiste kandidaten met een beperking is al jaren een drama, werkgevers die bij het UWV aankloppen vangen nog steeds te vaak bot en als ze wel de juiste kandidaten krijgen als het gaat om uitkeringsstatus blijkt er veel mis als het gaat om de match op basis van opleiding, vaardigheden, etc. Deze problemen worden ook met dit systeem nog steeds niet opgelost, want buiten de gegevens of iemand wel of niet in het doelgroepenregister staat, staan er geen gegevens behalve de registratie van iemands BSN nummer in het systeem.

Niet veel mis?

Dat zou je zeggen, toch trekt de privacy barometer aan de bel omdat zij vinden dat de privacy van mensen wordt geschonden door deze registratie en de toegang voor alle werkgevers. Met name omdat ook werkgevers die volgens het sociaal akkoord niet moeten, wel toegang hebben tot het register. Deze kritiek is onterecht, want werkgevers met minder dan 25 werknemers zijn inderdaad niet verplicht om mensen uit de doelgroep aan te nemen. Toch tellen de mensen die zij aannemen wel degelijk mee voor de totale doelstellingen.

En laat het nu zo zijn, dat het juist met regelmaat deze kleinere bedrijven zijn die wel mensen aannemen die ook onder de doelgroepen vallen. Waarmee de doelstellingen, meer werk voor mensen met een arbeidsbeperking, dus ook vorm krijgen bij deze kleine werkgevers. Bovendien is het voor hen ook prettig om te weten of ze bijdragen aan de doelstellingen, net als dat het voor het afwegen duidelijk is als mensen uit het doelgroepenregister aan de slag komen en dus worden meegeteld voor de doelstellingen.

Op de grens

Ik ben het ermee eens dat het registeren van mensen op de grens ligt, toch denk ik dat het de enige mogelijkheid is binnen de huidige wetgeving om te komen tot adequate registratie, een overzichtelijk systeem wat voor alle gebruikers toegankelijk is en bovendien voor mensen uit de doelgroep met minder vaardigheden het minst belastend om uit te voeren.

Ten slotte is het voor werkgevers helder en makkelijk na te gaan of de kandidaat in kwestie meetelt voor de doelstellingen waar je als werkgever aan bij wilt dragen. Deze werkgever heeft je BSN nummer toch al nodig voor het dienstverband en daarmee is dit niet bepaald een verkeerd gegeven om bij je werkgever aan te moeten geven.