Het glas blijft halfvol

Het is hier de laatste week erg druk, met een aangevraagd ontslag voor mijn man en een aantal van zijn collega’s zijn we druk in de weer. Van het uitspitten van gegevens, tot het opzoeken van van alles en nog wat in onze eigen bestanden. Het vergt veel tijd, en eigenlijk heb je zo weinig om een verweer op te bouwen. Gelukkig bestaat er zoiets als rechtsbijstand. Maar het blijft veel werk.

Samen zijn we al de hele week bezig, want het was niet alleen een aangevraagd ontslag, het was ook per direct op non-actief. Het gekke daarvan is dat je ineens de hele dag een man thuis hebt zitten. Hoewel hij deze week nog wel aardig in de weer was om spullen op te halen, in te leveren en afscheid te nemen van collega’s. Maar het meest idiote is toch nog dat we nog een Sinterklaas feest hebben, en ja je kind wil je toch niet een feest ontnemen waar ze al maanden naar uitkijkt?

Bizar om te ervaren

Toen ik in 2008 ontslagen werd bij een reorganisatie was dat iets wat we eigenlijk al aan zagen komen, maar dit. Nee niet op dit moment en eigenlijk leek het net weer allemaal weer beter lijkt te gaan in de economie. En toch, er was vrijdag dat telefoontje en een half uur later stond hij op de stoep.

We zijn nu de hele week al druk bezig om dingen uit te zoeken, te graven en ook veel aan het bellen met de andere collega’s die het zelfde meemaken. Het is mooi om te zien hoe zij elkaar ondersteunen, vooral omdat een deel van deze groep al ouder is en niet meer zo makkelijk aan de slag zal kunnen komen. Want als monteur van tegen of net over de 60 liggen de arbeidsmarktkansen nu niet echt voor het oprapen.

Met een frisse blik op de toekomst

Ondanks het aangekondigde ontslag, het onzekere wat er nog gaat komen in de komende maanden als het gaat om de afwikkeling. Wij proberen wel vooruit te kijken, zijn alvast aan het inventariseren waar mijn man graag zou willen werken en welke opleiding hij mogelijk zou willen gaan volgen. Dat klinkt mij zeker positief in de oren en ik hoop dan ook dan ik snel een goed betaalde en langer lopende opdracht kan vinden. Want dan kunnen we ook weer vooruitkijken, kan hij naar school en dat is juist iets wat hij al zo graag wilde.

Ik ben heel benieuwd naar de komende maanden en bent u opzoek naar een lasser of koelmonteur, de mijne staat voor u klaar en hij wil graag weer aan de slag. Want ook al ben ik bevooroordeeld, ik weet dat elke werkgever aan hem een loyale werknemer heeft met de ambitie om zijn kennis breder in te zetten dan alleen in zijn huidige positie. Want hij zou graag doorleren, als projectleider of werkvoorbereider zijn kennis inzetten, dus wie wil mijn man een kans bieden?