De voorzitter van Cedris is terecht blij met het verlagen van de werkgeverslasten aan de onderkant van de arbeidsmarkt, want de doelgroep die hij vertegenwoordigd heeft zeker baat bij deze maatregel. Toch schort er ook iets aan het idee dat dit goed is voor de banenafspraak, evenals de arbeidsmarkt in brede zin. Iemand met een MBO, HBO of WO werk-/denkniveau hoort niet in zo’n schaal thuis? Bovendien ontstaat daarmee verdringing op de arbeidsmarkt.
Iemand met een goede opleiding, vaardigheden die bij zijn of haar vakgebied horen, hoort toch gewoon voor een eerlijk loon te werken? En daarmee maakt een arbeidshandicap of langdurige werkloosheid echt geen verschil, immers om vakmensen te behouden is het noodzakelijk dat zij een eerlijk salaris krijgen!
De markt verstoord
Als we arbeid echt aan de markt overlaten dan moet er in tijden van tekorten op de arbeidsmarkt een stijging van de lonen volgen, immers, arbeid wordt een schaars product en dat geldt voor technische en ICT sectoren al enige tijd. Maar de lonen stijgen daar niet omdat er veel goedkope arbeid wordt ingehaald zoals bijvoorbeeld lassers uit Polen en Roemenië terwijl er lassers in de WW zitten. De lonen volgen hierdoor niet de markt, maar worden kunstmatig weer laag gehouden met als gevolg dat technische mensen met een goede opleiding en ervaring (deels door eigen keus) aan de kant blijven staan.
Ook voor arbeidsgehandicapten die via de banenafspraak aan de slag moeten is dit geen goede ontwikkeling, want er zijn circa 30.000 hoger opgeleiden in de Wajong, er zijn rond de 50.000 mensen met een MBO opleiding en deze 80.000 mensen vallen ook onder de banenafspraak. Dus zouden de 125.000 banen voor een groot deel kunnen worden ingevuld door geschoolde mensen. En mensen met een goede opleiding, en ongeacht een beperking ‘gewoon’ hun werk kunnen doen, zou je niet op een minimaal salaris aan moeten nemen in een markt waar goed betaald wordt voor elke ‘gezonde’ medewerker. Immers dan is er sprake van 'goedkope' arbeid en geen aanzet tot een inclusieve arbeidsmarkt, waarmee mensen met een beperking en een goede opleiding niet de plek krijgen die zij verdienen op basis van hun kunnen.
Tweedeling op de arbeidsmarkt
Dit kabinet maakt zich zorgen over de tweedeling op de arbeidsmarkt en dat terwijl zij juist kiezen voor een verdere tweedeling door het werken voor lage lonen nog te stimuleren ook. Dit effect heeft een verstoring tot gevolg die nog wel eens meer problemen kunnen opleveren dan eerst gedacht. Want het gaat hierbij niet alleen om mensen die wel voor de lage lonen gaan werken en daarmee ‘werkende armen’ worden, het gaat ook om het verlies van kennis. Want mensen die goed opgeleid zijn en niet aan de bak komen, komen ook op het punt dat zij de arbeidsmarkt de rug gaan toekeren.
Het 'de rug toekeren' van de arbeidsmarkt is kapitaalvernietiging van ongekende aard, want het zijn handen, hoofden, opleidingen en vooral ook participerende burgers die zich aan de zijlijn van de maatschappij gaan positioneren. Welke worden ingeruild voor goedkope arbeid uit bijvoorbeeld Oost-Europa met als gevolg dat zij kennis opdoen, vervolgens meenemen en Nederland op den duur ook de innovatiekracht zal gaan verliezen. Kortom, het is eigenlijk niet in geld uit te tellen wat deze korte-termijn-maatregel uiteindelijk gaat kosten en vooral ook hoeveel kapitaal er over de schutting wordt gegooid!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten