Een handicap is niet zwart/wit!

Ik heb er al vaak iets over gezegd, zo niet nog vaker over geschreven op Twitter of in mijn blogs. Het onderscheid tussen Wajongeren en tussen andere jonggehandicapten die buiten de Wajong en nu Participatiewet vallen. Het verschil is groot, waar de een het recht op ondersteuning en voorzieningen heeft, heeft de ander dat niet. Waar de een het recht op een participatiebaan heeft, heeft de ander dat niet. Eigenlijk is het gewoonweg discriminatie en druist het compleet in tegen het VN Verdrag voor de rechten van mensen met een handicap.

En toch, de overheid stimuleert deze discriminatie, eigenlijk draagt het zelfs deze discriminatie uit in haar beleid. De invoering van de nieuwe sociale zekerheid voor jonggehandicapten moest hier een eind aan maken, maar nee het werd zelfs nog erger toen de WWNV de Participatiewet werd. Want waar in de WWNV de rechten van jonggehandicapten zonder status waren opgenomen in de wet, laat de Participatiewet dit aan de gemeenten met te weinig budget, en daarom zijn er veel gemeenten die hier dus geen afspraken over hebben gemaakt.

College van de mensenrechten

Steeds vaker begin ik me af te vragen of dit beleid niet getoetst moet worden, en dan niet zoals de overheid zegt het effect te zullen meten van een groep die ze niet in de statistieken hebben zitten. Maar het voorleggen aan het College voor de Rechten van de Mens en hen onafhankelijk te laten onderzoeken of dit beleid wel strookt met de gelijke rechten?

Want waar Wajongers nogal eens geneigd zijn om te zeggen, ‘wees blij dat je geen Wajong en bijbehorende ondersteuning nodig hebt’ is dat nogal zwart wit gedacht. Want is het eerlijk dat de ene dove wel in de Wajong zit en de ander niet? Is het eerlijk dat de ene slechtziende wel in de Wajong zit en de ander niet? Is het eerlijk dat de ene autist wel in de Wajong zit en de ander niet? Het bepaald in het huidige landschap namelijk wel of je een passende baan kan vinden en de benodigde voorzieningen kan krijgen.

Vraag het aan Klijnsma

Dat was het advies wat ik vandaag weer eens kreeg, nou eerlijk gezegd krijg ik steeds vaker het idee dat het Klijnsma geen bal kan schelen. Want als je haar vraagt waarom je als arbeidsgehandicapte zonder status geen gelijke rechten op werk krijgt. Dan zegt ze simpelweg ‘het is mij toch ook gelukt’ alsof daarmee de kous af zou zijn. Nee, het is niet zo simpel als dat het lijkt.

Enerzijds ben ik dolblij dat ik geen Wajong heb, want blijkbaar wordt je daar gemakzuchtig van. Je accepteert je lot als afgeschreven en gaat door met je leven. Komt de overheid met een nieuw plan dan klim je in de hoogste boom en zet de vakbond op stelten. En ja, dan moet je herkeuren maar uiteindelijk hou je wel die kans op die baan en dus is solliciteren al een stuk makkelijker.

Zo zwart/wit is het niet

Kijk verder dan je eigen puzzelstukje,
heb oog voor de ander!

Hoeveel mensen zouden dit (voorgaande) stigmatiserend vinden? Ik denk dat veel Wajongers op hun achterste benen zouden gaan staan. Maar waarom oordelen Wajongers dan wel zo hard over NUGgers met een handicap die net zo graag aan de slag willen maar niet de gelijke rechten hebben? In het eerste ben ik heel eerlijk, want ik ben blij dat ik geen labeltje (Wajong) heb, maar waar ik wel van baal is dat ik geen gelijke rechten op voorzieningen schijn te hebben terwijl ik bij ‘gebrek’ aan uitkering toch wel degelijk de noodzaak tot het zoeken, hebben, houden van een baan heb, omdat er simpelweg ergens geld vandaan moet komen.

Eigenlijk zou dit al moeten laten zien dat ik het heel vervelend vind voor iedereen die zijn Wajonguitkering dreigt te verliezen omdat hij/zij een werkende partner of ouder heeft met een inkomen. Maar anderzijds mogen jullie ook best eens begrijpen dat je daarmee op gelijke voet komt te staan met al die andere mensen met een beperking die ook gewoon hun eigen boontjes moeten doppen. Het voordeel dat je hebt, je hebt voorrang op werk en houdt recht op voorzieningen, dus wees blij met wat je hebt en kijk a.j.b. ook eens naar wat een ander niet heeft!

 

De 6e alinea van deze blog bevat een sarcastische weergave van allerlei vooroordelen over Wajongeren. Welke dus NIET mijn persoonljke mening zijn.