Wat Rutte nu van mij wil?

De arbeidsmarkt trekt aan, dit trekt uiteraard ook weer mensen aan die zich een tijd hadden teruggetrokken van de arbeidsmarkt. En ja, dat is natuurlijk goed voor de arbeidsmarkt, want er ligt veel talent achter de geraniums te wachten. De vraag is alleen achter welke geraniums en uiteraard welk talent. Want mensen die zich een tijd hebben teruggetrokken van de arbeidsmarkt gaan lang niet allemaal de studieboeken in zoals ik in der tijd had gedaan.

Ik ben ooit in 2008 met een reorganisatie, welke te danken was aan de invoering van de WMO, mijn baan kwijtgeraakt. Sinds dien ben ik gaan werken aan mijn employability door een studie te gaan volgen, vrijwilligerswerk gaan doen wat mijn kennisgebied te verbreden, met als doel om mijn arbeidsvaardigheden te versterken. Het effect was uitermate goed, want van een baan op MBO niveau waar ik uitstroomde, zou ik technisch gesproken inmiddels op WO niveau moeten kunnen functioneren. Nou ja, wat wil je nog meer als politiek, iemand die niet bij de pakken neerzit en toch doorgaat.

In de weg gezeten door wetgeving

Echter de wetgeving lijkt mij keer op keer een beetje teveel in de weg te zitten, want werk vinden met een arbeidsbeperking zonder Wajong/WIA was voorheen als lastig, maar met de invoering van de Participatiewet werd het haast onmogelijk. Vooral omdat ik, in het kader van mijn employability, nog steeds bezig ben om mijn studie af te ronden. Een periode niet gewerkt heb, dus een gat in mijn CV, en vervolgens uiteindelijk maar ben gaan freelancen omdat ik de arbeidsmarkt meer dan zat was.

Want als je door een urenbeperking afhankelijk bent van de vacatures die open staan voor arbeidsgehandicapten, en op de schaarse parttime vacatures solliciteert. Liggen de kansen niet echt voor het oprapen. Zelfs niet als je aan je eigen employability werkt.

“Verlies de moed niet als je dit leest, maar zet als je blieft door!”

Dus besloot ik op mijn voorwaarden te gaan werken in een arbeidslandschap waar je je eigen arbeidsvoorwaarden kan bepalen. Nu is dat uiteraard ook niet altijd koek en ei als je met de nodige beperkingen door het leven gaat. Toch heeft het er wel voor gezorgd dat ik de afgelopen jaren diverse opdrachten heb gehad en mezelf daarmee employable heb gehouden. Dan komt de overheid weer met het idee om ZZP'ers aan te gaan pakken, en zou ik met mijn beperkte aantal ondernemersuren weer in de gevarenzone eindigen. Waarom, ben ik dan minder ondernemer omdat ik niet meer uren kan werken?

Je zal maar aan de kant staan

Als geharde arbeidsmarkt verkenner, zoeker en bovendien inmiddels ook ondernemer, was ik dan ook verbaasd dat Rutte het verlies van een baan niet zo serieus leek te nemen tijdens het VVD congres. Want je kon gewoon weer gaan solliciteren en die uitkering die kwam later wel. Nou, helaas de praktijk is anders en gezien ik inmiddels mijn ervaringen heb gehad met het UWV zeg ik oprecht: “hij snapt er geen bal van!”

Evenals staatssecretaris Klijnsma er geen bal van blijkt te snappen, want volgens haar moet je met een HBO/WO studie en een beperking ‘gewoon een baan kunnen vinden’ en nee ook dat bewijs heb ik geleverd. Net als vele anderen zonder uitkeringsstatus hebben ervaren, is het bijzonder moeilijk op de arbeidsmarkt als je heel wilt maar je door beperkingen specifieke vragen hebt en/of de behoefte aan specifieke aanpassingen.

Alles gedaan

Inmiddels heb ik dus alles gedaan, van werken aan mijn employability tot aan het starten van mijn eigen bedrijf en nog steeds zit een stabiel inkomen om goed van rond te komen er helaas niet in. En nee, ik zie mezelf niet als slachtoffer, daar voel ik met te goed voor. Maar ik vraag me wel oprecht af, wat Rutte nu van mij wil, want ik heb alle adviezen als trouw burger uitgevoerd…….