Aanstaande
dinsdag komt de Quotumwet in stemming in de Eerste Kamer, deze wet is het
vervolg op de Participatiewet en de afspraak baangarantie die binnen de SER
zijn gemaakt. Net als bij de Participatiewet geldt ook voor de Quotumwet dat
deze de nodige negatieve effecten met zich mee zal brengen. Want het
amendement, wat de wet breder toegankelijk moet maken, is maar beperkt
inzetbaar als het gaat om die verbreding.
De verbreding lijkt een mooi effect op
te leveren, maar met enkele duizenden die dan toch mee zullen tellen, gaan we
er niet komen. Er zijn alleen al 1,5 miljoen doven en slechthorenden, 75.000
blinden, 400.000 slechtzienden, 4,3 miljoen chronisch zieken en ga zo nog maar
even door. Het is dan ook niet voor niets dat de Bijstand naar schatting voor
ruim 60% uit mensen met een beperking bestaat. En dan is die alleen nog maar
toegankelijk voor mensen die geen werkende partner hebben.
1,3 miljoen
Dit zijn volgens de cijfers van het
ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid het aantal arbeidsgehandicapten
op de arbeidsmarkt. Zoals u kunt lezen, dit lijkt vreemd met bovenstaande
cijfers, hoe dat kan? Volgens Inclusie Nederland zijn er dus 2,3 miljoen mensen
met een handicap in de arbeidsmatige leeftijd van 20 tot 64 jaar. Ruim een
derde van deze groep heeft een lichte beperking en volgens het ministerie is
een beperking van minder dan 30% arbeidsongeschiktheid niet voldoende om een
status te krijgen, voor de WIA ligt dit zelfs op 35% en dus is het aantal
uitkeringen relatief laag.
Uiteraard is dat mooi, het probleem is
echter dat dit niet betekent dat deze mensen dan ook een baan vinden. Een deel
gaat freelancen, een deel vindt met pijn en moeite een baan en een nog groter
deel is afhankelijk van familie of een partner die wel werkt. Kortom, geen kans
om echt op eigen benen te staan en dat was net het doel van de nieuwe sociale
zekerheid. Iederen de kans geven op eigen benen te staan.
Discriminatie
Afgelopen week was er veel te doen
rondom discriminatie van allochtonen op de arbeidsmarkt, en de gevolgen
hiervan. Vooral de maatschappelijke uitsluiting die hierbij komt kijken. Maar
hoort u als Eerste Kamerlid de Tweede Kamer of minister over discriminatie en
uitsluiting van arbeidsgehandicapten? Ja, wel als het gaat om bijna een kwart
miljoen Wajongers en WSW'ers die niet aan de slag komen, dan wil deze of gene
het woord discriminatie nog wel eens in de mond nemen.
Maar niet als het gaat om de NUGgers,
mensen die er alles aan doen om een baan te vinden en keer op keer aan de
zijlijn blijven staan. En nee, dat ligt echt niet aan kwaliteiten, dat zal
vrijwel elke werkgever of opdrachtgever bevestigen.
Nee het is omdat een NUGger met een beperking een potentieel risico is als het gaat om kosten voor ziekte, uitval en
de kosten voor voorzieningen die veel gemeenten voor NUGgers dus niet
in de verordening hebben opgenomen
De Quotumwet zal bijdragen aan nog meer
discriminatie, want werkgevers willen geen risico nemen en dus kiezen ze liever
voor iemand die meetelt en een NoRiks polis krijgt. Misschien wel terecht als
het gaat om het voorkomen van boetes, maar wel pervers als het gaat om
discriminatie, eerlijke kansen en de gewenste inclusieve arbeidsmarkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten