Snapt u het nog?

Hoeveel mensen zullen nu nog begrijpen wat er speelt in Den Haag? VVD’ers die met bonnetjes klooien terwijl je als burger door de belastingdienst of het UWV keihard wordt gestraft om iets foutief indienen of niet helemaal eerlijk vertellen. Van de PGB houders die zelfs de boodschappen niet meer kunnen betalen omdat het nieuwe systeem hopeloos faalt en dus niet eens een bonnetje meer kunnen krijgen. Want op de pof, dat kan ook niet meer tegenwoordig.

De val is hard

Het is pijnlijk om te zien, hoe hard juist het duo Opstelten en Teeven zich opstelden tegenover fraudeurs die keihard moesten worden aangepakt en dan zelf uitglijden over een bonnetje. Het doet bij mij de vraag rijzen of pitbull Fred wel helemaal eerlijk is geweest tegenover ome Ivo. En ja, de arme Ivo die nu zijn politieke carrière moet afsluiten over een bonnetje, wat een bananenschil bleek te zijn.

Voor al die burgers die aanlopen tegen de knelpunten in het beleid is de val van de VVD politici iets om bij te lachen, grinniken en vast en zeker ook een bepaalde mate van leedvermaak. Immers, waar zij de harde gevolgen van het beleid voelen is dat in elk geval geen publieke val van een iets te hoog opgetrokken zeepkist.

De kloof dichten

Waar voor Teeven er vast wel weer ergens een kans opduikt, omdat hij binnen de VVD nog steeds een populaire persoon is, is er voor de mensen die met de PGB zitten te tobben of in de WWB als paria’s worden beschouwd geen positief vooruitzicht in beeld. En juist daar, daar ligt de grote kloof tussen politiek en de gewone burger die de gevolgen van het beleid voelen.

 

Naast de vraag hoe integer politici nu wel of niet zijn, is er een nog belangrijkere vraag. Hoe kan de politiek de huidige kloof dichten tussen de burgers en het Haagse, provinciale of gemeentelijk pluche? Hoe kunnen politici weer gewoon over straat zonder dat zij keer op keer moeten uitleggen wat hun partij nu doet aan de problemen zoals deze binnen de VVD spelen?

In de spiegel kijken

Wat mij betreft is het tijd voor wat nieuwe inzichten in de politiek, voortvloeiend uit het Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen, waarbij er meer oog moet komen voor burgers en bedrijven (externe-stakeholders), de politici zelf (interne stakeholders) en natuurlijk een duurzaam perspectief voor politiek als instrument voor het behoud van de deomocratie.

Wat betreft het hele integriteitsverhaal is er een belangrijke oplossing denkbaar, waarbij ik eigenlijk vanuit bedrijfskundig perspectief kijk naar een soort vertrouwenspersoon in de vorm van een integriteit-coach. Iemand waar je als politicus je vragen neer kan legen, je twijfels en zeker ook mogelijke fouten kan melden. Waar vervolgens intern wordt bekeken hoe hiermee moet worden omgegaan en waarbij de optie met de billen bloot gaan, zeker een belangrijk onderdeel van vormen.

Dan de kwestie van vertrouwen, hierbij speelt zeker het oppakken van integriteitsvraagstukken een belangrijke rol. Hierbij komt ook weer een interessant perspectief kijken vanuit het bedrijfskundige denken. Want waarom geen maatschappelijk jaarverslag van een politieke partij? Een verslag waarin je als partij reflecteert op het afgelopen jaar, problemen (dus ook integriteitskwesties en hoe deze zijn afgehandeld) benoemd en ook de gevonden oplossingen beschrijft. Waarin je tevens je vooruitzichten voor het komende jaar kan presenteren en waar je in een later stadium ook zeker op terug kan vallen als het gaat om (her)nieuw(d)e inzichten of misschien zelfs om complete koersverandering.

Betrouwbare overheid

Burgers willen een betrouwbare overheid en daarvoor zal het ten eerste zeker van de politiek moeten komen. Eerlijke verhalen, problemen erkennen en bovendien de oplossingen nader verklaren aan de kiezers. Dat zou een mooie stap naar een open en integere politiek kunnen zijn!